Metody nauczania
Metoda Pedagogiki według Marii Montessori
„Pomóż mi zrobić to samemu”, czyli: kształtowanie indywidualnych cech jednostki, rozwijanie samodzielności dziecka, realizacja tylko tych zadań, do których podjęcia dziecko jest gotowe. Dobrze wiemy, że każde dziecko jest inne – dlatego do każdego maluszka podchodzimy indywidualnie i pomagamy mu w samodzielnym osiąganiu swoich własnych drobnych sukcesów przy poznawaniu świata.
Metoda pedagogiki zabawy
Metoda ta polega na wykorzystaniu w procesie dydaktyczno-wychowawczym różnych zabaw muzyczno-ruchowych oraz tańców ludowych w celu integracji dzieci. Uczy ona współdziałania w grupie, wyzwala aktywność, pobudza dzieci do ekspresji muzyczno-ruchowej. Takie ćwiczenia w grupie ułatwiają komunikację interpersonalną i uatrakcyjniają zajęcia edukacyjne. Na zajęciach prowadzonych metodami pedagogiki zabawy obowiązują określone zasady: dobrowolność, wielopoziomowość komunikacji, unikanie rywalizacji, różnorodność środków wyrazu.
Metoda Rudolfa Labana
Metoda gimnastyki ekspresyjnej (twórczej), pozwalająca dzieciom rozwijać ich wyobraźnię. Polega ona nie na dokładnym powtarzaniu ruchów, a na innowacji i dowolności. Ćwiczenia powinny pozostawiać dziecku swobodę decyzji o wykonaniu ruchu, aby podkreślać jego indywidualizm. Aktywności ruchowej towarzyszy muzyczne tło, zajęcia prowadzone są w luźno ustawionej grupie, a pozycja wyjściowa dla dziecka jest dowolna.
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Metoda ta polega na stosowaniu ćwiczeń, które pozwalają dziecku poznawać własne ciało, nabywać pewności ruchowej i poczucia bezpieczeństwa, uczyć się współpracy w zespole, rozwijać koncentrację, uczyć się pozytywnego wykorzystania nagromadzonej energii. Za pomocą gestu, dotyku i ruchu dziecko nawiązuje pozytywne relacje z rówieśnikami. Ćwiczeniom i zabawom towarzyszy często dużo śmiechu i radości.
Metoda malowania dziesięcioma palcami
Kreatywne tworzenie z substancji o konsystencji błota pomaga w pokonywaniu lęków, uwalnianiu się od zahamowań, wzmacnianiu wiary we własne siły, pobudzaniu ekspresji fantastycznej. Metoda ta jest emocjonującą i satysfakcjonującą formą twórczej siły wyrazu dziecka. Korzyścią z takiego malowania jest wzmocnienie mięśni rąk i palców oraz nauka poznawania procesu mieszania barw. Do tej metody używamy wyłącznie bezpiecznych farb.
Metoda umuzykalniająca Eliasa E. Gordona
Dzięki zajęciom umuzykalniającym prowadzonym metodą Gordona poprawiamy płynność poruszania się, płynność mówienia, dykcję, a także umiejętność koncentracji, która wspomaga rozwój intelektualny dziecka. Maluch zaczyna rozumieć ideę muzyki, zdobywa poczucie rytmu oraz uczy się samodzielnie tworzyć muzykę za pomocą własnego głosu, co korzystnie wpływa na jego kreatywność. Zajęcia umuzykalniające prowadzimy w formie śpiewanek i rytmiczanek, które dzieci stopniowo uczą się wykonywać w ruchu.
Bajkoterapia
Jest genialną metodą w swej prostocie, a przy tym skuteczną i zyskującą coraz większą popularność na świecie. Mówiąc najprościej – to terapia przez bajki. Czytając te wybrane, można dziecku pomóc w wielu trudnych dla niego sytuacjach emocjonalnych, takich jak np. pierwsze dni w żłobku, czy irracjonalne lęki. Bajkoterapia to także doskonała metoda relaksacyjna. Odpowiednio dobrane i opowiedziane albo przeczytane historie mogą doskonale wyciszyć, choćby przed snem, po dniu pełnym wrażeń lub pracy. Metoda ta pozwala na pobudzenie wyobraźni u dziecka, logicznego myślenia, wspomaga rozwój mowy, poszerza zasób słów pozwala na wyrażenie emocji.
Elementy muzykoterapii
Terapia muzyką to przede wszystkim wyzwalanie emocji i aktywizowanie odczuć. Dziecko odbiera doznania słuchowe, które prowokują je do pewnych emocjonalnych zachowań. Podstawowym środkiem oddziaływania w muzykoterapii jest dźwięk, muzyka, która często jest wyzwalaczem i katalizatorem przeżyć i emocji. Wyróżnia się podział na: muzykoterapię aktywną, do której zalicza się oddziaływania angażujące „fizycznie” (jak śpiew, gra na instrumentach, ruch przy muzyce, improwizacja) oraz muzykoterapię receptywną, której podstawą jest słuchanie muzyki, relaksacja i wizualizacja.
Metoda opowieści ruchowej J. C. Thulin
Metoda ta polega na tym, że opiekun przez odpowiedni dobór tematu wymyślonego przez siebie opowiadania, działa na wyobraźnię dziecka, skłaniając je odtwarzania ruchem treści opowiadania, przedstawiania różnych sytuacji, zdarzeń, sposobów poruszania się zwierząt, itp. Opowiadanie musi opierać się na zasadach wszechstronności ruchu, stopniowania wysiłku i zmienności pracy mięśniowej.
Metoda polisensorycznego oddziaływania na jednostkę
Każdy człowiek lepiej przyswaja nową wiedzę o świecie, jeśli zostaje ona przekazana w sposób wykorzystujący naraz jak największą ilość zmysłów. Dlatego prezentując dzieciom nowe wiadomości staramy się nie tylko pobudzać ich zmysł wzroku, czy słuchu, ale także dotyk, węch i smak. W ten sposób dzieci mają możliwość całościowego poznania świata, wykorzystując, zdobyte na zajęciach, wielozmysłowe doświadczania dotyczące np.: pór roku, świąt czy zjawisk atmosferycznych oraz odpowiadających im zapachów, wrażeń wzrokowych, dotykowych, słuchowych czy smakowych.
Metoda aktywnego słuchania muzyki według Batii Strauss
Opracowała ją nauczycielka z Izraela w celu przybliżenia dzieciom muzyki klasycznej. Słuchanie muzyki tą metodą integruje różne formy aktywności: granie, tańczenie, mówienie krótkich wierszy lub wyliczanek, rytmiczne powtarzanie prostych gestów, próby śpiewania linii melodycznych słuchanych utworów, czy też rytmiczne snucie dowolnej opowieści. Największą radością dzieci jest, gdy mogą obcować z muzyką, aktywnie wchodząc w różne role (dyrygent, muzyk) przy użyciu różnych rekwizytów. Zajęcia takie nie nużą, bo dzieci chcą wielokrotnie słuchać utworu, ponieważ za każdym razem mogą być w innej roli, grać na innym instrumencie, zmieniać rekwizyt czy partnera w tańcu. Zajęcia budzą u dzieci zainteresowanie „co się wydarzy”, wyzwalają radość i zaangażowanie w zabawę, jak i rozbudzają ciekawe pomysły twórczych rozwiązań podczas muzyki. Uczestnicy przyswajają zasady współdziałania, przestrzegania ustalonych reguł, ćwiczą koncentrację.